Ostatnio było  mniej postów – ciekawostek na temat Japonii, ale to dlatego, że takie posty zajmują mi dużo czasu, dużo czasu zabiera mi nie tylko stworzenie takiego tekstu, ale też znalezienie tematu no i informacji na dany temat. Lubię szukać ciekawostek, ale naprawdę wymaga to ode mnie sporo czasu, a nie zawsze on jest, milion rzeczy do zrobieni, a niestety ograniczają nas wszystkich ramy czasowe, przecież człowiek też musi spać. Mimo wszystko staram się to wszystko pogodzić.
Dzisiaj postanowiłam taki post zrobić, co prawda pisanie rozłożyłam sobie na dwa dni, ale jednak staram się opisać to jak najlepiej. Tak wpadłam na pomysł, żeby napisać coś o kobietach, o Japońskich kobietach. U nas ciągle są walki feministek o równouprawnienie, o szacunek do kobiet ect., a jak to wyglądało i wygląda w Japonii? Czy kobiety dostały wolność, szacunek ? Trafiłam na artykuł, gdzie wszystko było opisane etapami jak powoli sytuacja kobiet w kraju kwitnącej wiśni się zmieniał i na jakim etapie stanęła, więc zapraszam do lektury.

Matką Japonii według legend jest bogini Amaterasu. No właśnie „ BOGINI”, czyli jednak kobieta, jest to dość dziwne, ponieważ japońskie kobiety od zawsze były niżej w hierarchii od mężczyzn.  Mimo tego motywu w legendzie Japonii, japońska kobieta nigdy nie mogła zająć wysokiego miejsca w społeczeństwie. W okresie Heian, kobiety były odizolowane od reszty społeczeństwa, a nawet nie mogły pokazywać twarzy – kojarzycie ten motyw w religii Muzułmańskiej.  Dodatkowo kobiety był zależne od mężczyzn. Najpierw od ojca lub braci, potem od męża i teścia, a później od swojego syna.

W okresie Edo nadal nic się nie zmieniło, kobieta nawet nie miała statusu człowieczeństwa. Mężczyźni żenili się tylko po to aby kobieta urodziłam im dzieci. Kiedy żona musiała być wierna mężowi on sam mógł mieć wiele konkubin, ile tylko chciał, ona nawet nie miała prawa być zazdrosna, a kiedy go zdradziła – no cóż, na niewierną żonę była tylko jedna kara , kara śmierci. Ten okres był również rozkwitem kultury geish  - tutaj macie link do postu o geishach (KLIK).
Okres Meiji, był to okres otwartości na świat. Wtedy do Japonii przyjeżdżało dużo obcokrajowców – Amerykanów i Europejczyków, którzy zachwalali Japońskie kobiety, że są miłe, śliczne i przejme. Wtedy narodziła się idea żony i matki – dobra żona, mądra matka. Ta idea (ryosai kenbo) miała wzmocnić pozycję kobiet w społeczeństwie. Japońskie kobiety nie były wykształcone, były zamykane w domu i nie mogły wychodzić bez zgody mężczyzn, nie mogły też podejmować decyzji nawet tych związanych z domem mimo, że to właśnie one zajmowały się gospodarstwem domowym. Rząd Japonii w roku 1875 stwierdził, że taki wizerunek kobiety jest nie właściwy, ponieważ one wychowywały przyszłe pokolenia. Wtedy kobiety dostały prawko kształcenia się. Co prawda tyczyło się to tylko kobiet za zamożnych rodzin, ale zauważono poprawę i do tego kobiety mogły już podejmować decyzje dotyczące domu oraz jego budżetu. Zyskały też prawo do decydowania o swoim życiu i do stania się głową rodziny, ale tylko w przypadku kiedy nie było mężczyzny.


Idea (ryosai kenbo) jest do dzisiaj w pewnym stopniu ideą opisującą „idealną japońską kobietę”, która jest dobrą żoną, podporządkowaną mężowi, która potrafi wspaniale dbać o dom i finanse. Powinna być zawsze uśmiechnięta i mieć dobre maniery, czyli typowa dama. Mądra matka powinna dbać o swoje dzieci, powinna być wykształcona, aby pomagać dzieciom w nauce no i przede wszystkim musi dobrze wychować przyszłe pokolenie.


Zycie kobiet w Japonii tak naprawdę zmieniło się dopiero po II wojnie światowej. Wtedy drogii edukacji dla kobiet zostały otwarte nawet tym mniej zamożnym.  Mogły również iść do pracy, ale to tylko pozór, ponieważ kobieta ,która pracuje już nie może zostać dobrą żoną i mądrą matką, ponieważ nie ma czasu na zajmowanie się domem i dziećmi w takim stopniu jak wcześniej, dlatego też pracowały tylko kobiety niezamężne, ale w pracy też nie pełniły ważnych ról, przeważnie były tylko estetycznym „dodatkiem”, zajmowały przeważnie stanowiska sekretarek, czyli miały parzyć herbatę, być dla wszystkich miłe i ładnie się uśmiechać.
Rok 1985 był przełomem Japońskiej Kobiecości. Kobiety mogły coraz więcej, pojawiły się magazyny dla kobiet. Powstało wiele książek, w których kobiety były głównymi bohaterkami i były pokazane w dobrym świetle. Wiele kobiet też poszło na studia, chociaż większość z nich potem wyjechało z kraju, aby szukać swojego miejsca na świecie. Zaczęły obejmować wyższe stanowiska w pracy, co prawda nawet dzisiaj jest mało takich kobiet, ale jednak są i to duży postęp w porównaniu do tego co było na samym początku.

Japonki odtąd mają swobodę, mogą wydawać pieniądze mężów nawet na swoje zakupy, spotykać się z koleżankami i robić wszystko to co robią inne kobiety, jednak problem się zaczyna, gdy mąż przechodzi na emeryturę. Wtedy wtrąca się we wszystko, nawet w sprawy prowadzenia dom, gotowania. Chce towarzyszyć żonie wszędzie i tym ograniczają ich wolność. Japonkom się ten fakt nie podoba, ponieważ nie są przyzwyczajone do tego, gdyż jak mąż pracował to nie miał  ani trochę czasu dla niej i rodziny, a teraz ma go za dużo i wszędzie się wtrąca.

Ciężko jest zrozumieć, dlaczego tak długo kobiety się nie buntowały i dopiero stosunkowo od niedawna mają jakiekolwiek prawa. Co prawda nadal muszą być podporządkowane mężczyznom, szczególnie swoim mężom, ale to też zależy od tego jak mężczyzna został wychowany, są tacy co bardziej szanują swoje kobiety i są tacy co patrzą przez pryzmat dawnej kultury i nadal uważają, że mają władzę, a kobieta, jest tylko „głupią żoną” i ma zajmować się domem.


U nas jest podobnie, aczkolwiek naprawdę jest duża przepaść jeśli chodzi o to jak Japończycy traktują swoje kobiety, a jak to robią Europejczycy, czy Amerykanie.
Feministką nie jestem, ale szacunek kobietom się należy, jesteśmy na takim samym poziomie co mężczyźni no i chciał, nie chciał również jesteśmy ludźmi, mamy uczucia i swoje prawa i jest tych praw coraz więcej. Smutne jest to, że w niektórych krajach, kulturach, religiach, kobiety są bardzo nisko w hierarchii, do dzisiaj, mamy do czynienia z brakiem równouprawnienia. 

Ostatni okres to dla mnie czas niespodzianek. Tych pozytywnych jak i też negatywnych, lecz tych pozytywnych jest więcej. Ostatnio staram się myśleć naprawdę pozytywnie i przez to te „negatywne niespodzianki” nie są dla mnie tak straszne.  Jak na razie z minionego tygodnia jestem w miarę zadowolona. Zobaczymy co przyniesie kolejny.
Mam nadzieję, że u was też wszystko w porządku i również mieliście pozytywny tydzień, a może i dłuższy okres. Chcę wam przekazać jedno. Że szukanie pozytywów w każdej sytuacji jest bardzo dobrym rozwiązaniem i lekiem na pesymizm. U mnie się sprawdził i teraz staram się nie zdejmować różowych okularów (dosłownie i w przenośni).
Oprócz mojej „złotej rady” mam dla was kolejną recenzję „care care face box”.  To właśnie jedna z miłych niespodzianek ostatniego czasu. Znowu muszę to napisać, że jestem pod mega wrażeniem. Tak wiem, że piszę to przy każdej recenzji tego box’a, ale no po prostu nie da się tego ubrać inaczej w słowa. Każdy kolejny box mnie zaskakuje pozytywnie, poprawia mi humor i sprawia, że na kolejne czekam z jeszcze większą niecierpliwością.  Ta edycja byłam tak przeładowana różnościami,  które strasznie mi się podobają, że nie mogę powstrzymać euforii pisząc ten post.
Ok. Może  ocenicie sami, czy moja radość jest uzasadniona.

Po pierwsze zmienił się sposób pakowania przedmiotów w box’ie i jak dla mnie jest teraz o wiele ładniej, uroczo i estetyczniej.  Po samym otwarciu pudełka było widać zmianę i już rogal się pojawił na buźce.
CO ZNALAZŁAM W BOX’IE :
A’PIEU ICING Sweet Bar  sheet mask (Melon)
Maseczka podobno bardzo dokładnie przylega do twarzy co sprawia, że te wszystkie substancje lepiej wchłaniają się w cerę.  Maseczka ma za zadanie odświeżyć naszą cerę i ją rozświetlić.
Do wyboru Melon lub Hanrabon.

 IT’S SKIN  Secret Solution Clear Patch.
Jest to plaster na wypryski. Ma on za zadanie usunąć pryszcza. Nie jest dokładnie określone, kiedy trzeba go zaaplikować, można to zrobić o dowolnej porze dnia lub nocy.

SpaLife hydrożel strip vitamin
Są to „plasterki” pod oczy, które mają naturalne właściwości leczniczo – naprawcze. Pozwala skórze pod oczami wyglądać młodziej i bardziej świeżo.

NATURE RECIPE  mask pack
Maseczki z tej serii mają działanie relaksujące. Nasączone są różnymi, naturalnymi esencjami, które poprawiają stan cery.
Do wyboru były dwie Honey i Pearl – ja akurat mam Honey, która jak nazwa mówi, zawiera ekstrakt z miodu. Głęboko nawilża i odżywia.
DEARPACKER Jeju Flower
Maseczka zawiera w swoim składzie wodę Jeju*. Maseczka jest katusowa – nawilżająca
* woda Jeju – pochodzi z wyspy koreańskiej o nazwie Jeju. Jest to wyspa powstała na skutek wulkanu.

SKINFOOD Yuja Water Whitening Ampoule mask sheet
Zawiera wyciąg z Yuja I nawilżający olej yuja *  jest to maseczka podobno skuteczna w walce z piegami ( ostatnio one są modne, czego nie rozumiem ,ael mniejsza o to, więc wiem, że niektórzy już od razu przekreślą to maseczkę), ale jest to maseczka po prostu wybielająca, która jest dobrze na przebarwienia.
Yuja – jest to po prostu wyciąg z owoców goheung yuja, który pomaga wiązać wodę w skórze, czyli ma działanie nawilżające.

Dodatkowo jak co edycję znalazłam kilka dodatkowych gadżetów w box’ie i są to :

I dodatkowe maseczki <3

BOXY MOŻECIE ZAMAWIAĆ PISZĄC NA ADRES E-MAIL : carecarefacebox@go2.pl

No i już koniec zabawy, od soboty wracam na uczelnię. Jest mega strach, stres i niechęć , no ale trzeba wziąć się w garść i dać radę, po prostu dać radę ! W poprzednim roku też myślałam, że nic z tego nie będzie, że nie dam rady, że jestem za „GŁUPIA”, ale mimo wszystko przetrwałam i znalazłam się na drugim roku. Mam nadzieję, że teraz będzie podobnie i też jakoś przez to przebrnę.  Wszystko wyjdzie w praniu ;)
Przejdę może do milszego tematu, czyli „ OMG jak ja kocham jesień”.  Naprawdę to moja ulubiona pora roku, o czym już wspomniałam w poprzednim poście, lubię to powtarzać, a że dzisiaj post będzie raczej krótki to mogę pisać o głupotach we wstępie, aby króliki miały co czytać. ^^

Koniec kolejnego miesiąca i początek następnego = ulubieńcy miesiąca i właśnie z tym do was dzisiaj przychodzę. Mam dla was trzy produkty, w których się po prostu zakochałam no jak zawsze kilka piosenek, które ciągle siedzą w mojej głowie, a zagnieździły się w niej właśnie we wrześniu. Dzisiaj dodatkowo mam dla was anime miesiąca ( w końcu).

Pierwszym moim ukochanym kosmetykiem z miesiąca września jest Shikiriori Tsubuki – Extra Treatment – Maska/odżywka do włosów.
Produkt jest z Japonii co można zauważyć od razu po opakowaniu. Dodatkowo ma symbol, który potwierdza autentyczność pochodzenia z tego kraju, a kupiłam tą maskę w drogerii Hebe. Do kompletu dokupiłam szampon, jednak jeszcze go nie testowałam.  Po kilkukrotnym zastosowaniu maski na włosy jestem już pewna, że to najlepsza maska do włosów jaką miałam. Widać poprawę w wyglądzie włosów no i jak się je dotyka to czuć naprawdę poprawę, już nie są suche i zniszczone. Maska ma przepiękny, kwiatowy zapach, dosyć mocny, ale mimo wszystko przyjemny, a po spłukaniu czuć go cały czas na włosach, nawet jak maseczkę użyję raz w tygodniu, a myję włosy codziennie to zapach utrzymuje się przez kilka dni na włosach. Zalecane jest stosowanie jej 1-2 razy w tygodniu, czyli tak jak przeważnie to bywa przy takich produktach. Jedynym minusem jest czas, który trzeba trzymać maskę na włosach (15 min) gdzie w przypadku np. polskich.


Następna maska tym razem do twarzy – Jelly Peau grape – SKINFOOD . Produkt koreański, maseczka z boaxa, o którym ostatnio często piszę care care face box. Można tą maseczkę zonaczyć w recenzji boxa. Teraz jestem już po przetestowaniu i jak najbardziej mogę wam polecić. Piękny zapach winogron do tego galaretkowata konsystencja. Maseczka starczy spokojnie na 2, a nawet i 3 razy zależy to od tego jak grubą warstwę nakładacie. Maseczka jest bezbarwna, po prostu wygląda jak byście mieli mokrą buzię, albo jak byście nałożyli za dużo żelu. Przyjemne uczucie. Cera po niej mięciutka. Niesamowite ;)

Ostatnim produktem kosmetycznym jest lip tint – Avon.
Pierwszy raz spotykam się z lip tint w wydaniu markera, ale jak najbardziej jest to super wygodne rozwiązanie. Kolor jest bardzo trwały, a do tego pachnie.  Kolor mnie nieco rozczarował, ale nie dlatego, że jest brzydki, wręcz przeciwnie, ale po prostu myślałam, że będzie trochę bardziej wpadał w brąz, lecz taki też mi się bardzo podoba i pasuje do wielu typów makijażów i stylizacji.

Przejdę do ulubionych anime września. Jak wcześniej zaniedbywałam tę część ulubieńców ze względu na brak czasu na oglądanie anime, tak teraz mam dwa.

Pierwsze anime to jedno z najnowszych, czyli Shingeki No Kyojin 2
W pierwszym sezonie byłam zakochana i tak samo jeśli chodzi o drugi. Nie mam co za bardzo się rozpisywać, bo to dość znana seria anime.  Jest to anime przeznaczone bardziej dla osób lubiących akcję, napięcie no i krew, walkę.  Najbardziej mnie jednak zasmuciło zakończenie, ponieważ dalej nie jest do końca wszystko wyjaśnione, tak wygląda jak by miał być 3 sezon, więc  czekamy. 

Drugie anime to anime z 2006 roku NANA
Romans – idealna opcja właśnie na długie jesienne wieczory. Piękna, wzruszająca historia. Polecam szczególnie dziewczynom.  Anime też jest bardzo znane i bardzo dużo ludzi to oglądało, ja to tak długo odkładałam, że dopiero je obejrzałam, a miałam to zrobić parę lat wstecz. Ogólnie to rzadko oglądam romanse jeśli o anime chodzi, ale to mnie naprawdę wciągnęło.

Przypominam o tym, że zamierzam na 200 obserwujących bloga i 100 obserwujących fp  zorganizować rozdanie, więc zachęcam do obserwacji ;)